DE geschiedenis
|
Onderstaand stukje is overgenomen uit JAWA Evergreen. Vertaling; Jelle van der Veen. Voor veel bekende merken in die tijd
(50 er jaren) was Jawa een inspiratiebron, zoniet een model om te kopieeren. Al snel
begonnen koplampen van een gelijkvormig model, geintegreerd met de
voorvork, op modellen van andere merken te verschijnen. Adler startte
de produktie van motorblokken met hetzelfde systeem van
luchtaanzuiging in het karter, inplaats van in de cilinder. Het Jawa
systeem werd in de BRD niet beschermd middels een patent. Ook een van
de Derbi modellen zag er uit of iemand bij Jawa het had getekend op
karbon papier, sinds in Franco's naoorlogse Spanje,
Tsjecho-Slowaakse vindingen niet meer werden beschermd. In de Condor
fabrieken gebeurde er al precies hetzelfde en zelfs bij Villiers
verschenen motorblokken met de bekende Jawa vormgeving. In het
hoofdstuk handelen met de Springers, moet nog worden vermeld, welke
grote basis deze modellen waren voor de konstruktie van 3-wiel
Rickshaws, beide transport en passagiersvoertuigen, erg populair in
de Aziatische landen. De konstruktie werd uitgevoerd zowel in de
landen waar ze werden gebruikt als in Tsjecho-Slowakije, waar
Velodruzstoo
Solnice vlakbij Rijchnov nad Kneznou, later Velorex, was
gespecialiseerd in hun produktie. Een ander 3-wiel variant, genaamd
Velorex Oskar 250, verscheen in 1951. Het was een kleine 3-wieler,
bestaand uit een buizenframe, bekleed met kanvas. De Velorex was 2
deurs, met 2 vrij gemonteerde 19 inch voorwielen, onafhankelijke
ophanging door veren met friktie en teleskopische dempers. De
besturing was van het tandrad type. In de Velorex, met opvouwbaar dak,
was ruimte voor 2 personen. Achter had het een centrale vork met 1
wiel, aangedreven door een 250 cc Jawa motorblok. Later werden er ook
350 cc motorblokken gebruikt voor de aandrijving van de voertuigen.
De eerste Velorex modellen hadden een max. snelheid van 80 km/u. Ook
waren er modellen voor invalide personen, met handbediening en een
gereduceerde snelheid tot 30 km/u. De produktie van de Velorex ging
door tot in de 60er jaren, toen dit model werd vervangen door een
4-wieler model, ook aangedreven door Jawa motoren. De produktie werd
definitief gestaakt aan
het eind van de 70er jaren.
E-mail to: jelle@jawa.nl |
Naaststaande foto is niet duidelijk. Is gescand van een
miniskuul klein plaatje en dus sterk vergroot weergegeven. De bekleding van deze Velorex is van aluminium plaat |
HISTORIE
VAN DE VELOREX-DRIEWIELER ...EEN
KARRETJE VOOR DE GEWONE MAN EN TSJECHO-SLOWAKIJE. Wellicht
heeft U nog nooit gehoord van de gebroeders Frantisek en Mojmira Stráns
uit Ceské Trebovécásti Pernik.... In 1943
knutselden de broers hun eerste karretje in elkaar; de met een Manet 9Occ
motor aangedreven driewieler had fietswielen en een heel dunne overkapping
van Durapal. Het was oorlog in Europa en velen experimenteerden zelf om
eigen vervoer te maken. Er bleek heel veel belangstelling voor het product
van de broers Stráns en het zoeken naar verbeteringen hield maar niet op.
Allerlei motoren werden geprobeerd en een goede oplossing voor de
overkapping, bleef een groot probleem. Een goedkope oplossing
bleek achteraf echter gewoon linnen. Na de oorlog werkten de mannen
door aan het project en al na enkele jaren ontstond een vorm van
serieproductie. Een winkeltje en werkplaats werd gehuurd. Er kwam een
versie met een Cz l5Occ motor, een drietal karretjes met een 300 cc PAL
motor werden gemaakt en een reeks van 6 stuks met een JAWA 250 cc motor.
Op de as prijkte de eigen merknaam "Oskar". De bestuurder en de
persoon ernaast, hadden een dak boven het hoofd, kinderen of anderen
achterin-, zaten onder de blote hemel. Om
politieke redenen (hij wilde geen lid worden van de communistische partij)
verliet Mojmira in 1954 zijn eigen bedrijf. Het
bedrijf ging toch door en groeide. Met behulp van een dynamostarter werd
het na 1956 gemakkelijker voor invaliden met de Oskar 54 om te gaan. Een
nieuwe versie komt op de markt en krijgt de naam Velorex Oskar 16 en later
Velorex 16/250 mee. Jammer voor
de broer Mojmira Strans dat Frantisek
Strans dit alles niet meer heeft kunnen meebeleven... Door R. Post uit Rotterdam. |